ในปีพ.ศ. 2539 กองนาวิกโยธินสหรัฐฯ ได้เปิดโครงการพัฒนาเอช-1 โดยทำสัญญากับบริษัทเบลล์ เฮลิคอปเตอร์เพื่อทำการพัฒนายูเอช-1เอ็น 100 ลำให้เป็นยูเอช-1วาย และทำการพัฒนาเอเอช-1ดับบลิว 180 ลำให้เป็นเอเอช-1ซี[2][3] โครงการเอช-1 ได้สร้างเฮลิคอปเตอร์ใช้งานและโจมตีแบบทันสมัยพร้อมกับการออกแบบที่ลดค่าใช้จ่ายลง ยูเอช-1วายและเอเอช-1ซีมีหาง เครื่องยนต์ ระบบใบพัด ระบบอิเลคทรอนิกอากาศ ซอฟต์แวร์ การควบคุม และรูปลักษณ์เหมือนกันถึง 84%[4][5]

แบบวายนั้นเปลี่ยนโครงสร้างซึ่งเคยถูกใช้โดยนาวิกโยธินในอิรักมาก่อน ฮิวอี้นั้นทำหน้าที่ได้หลากหลาย อย่าง ควบคุมและบัญชาการ คุ้มกัน สอดแนม ขนส่งทหาร การแพทย์ และให้การสนับสนุนทางอากาศระยะใกล้ โดยปกติแล้วจะใช้ฮิวอี้ 2-4 ลำต่อคอบรา 4-8 ลำ อาวุธที่ติดอยู่ด้านหน้าของคอบราเมื่อร่วมกับปืนที่ประตูของฮิวอี้จะสร้างมุมยิงได้ถึง 240°

ตลอดหลายปีระบบอิเลคทรอนิกอากาศและวิทยุแบบใหม่ นอกจากนั้นยังมีปืนและความปลอดภัย สิ่งเหล่านี้ได้เพิ่มน้ำหนักเปล่าให้กับยูเอช-1เอ็นอย่างมาก ด้วยความเร็วสูงสุดประมาณ 190 กิโลเมตรต่อชั่วโมงและมันไม่สามารถยกสิ่งใดได้มากไปกว่าลูกเรือ เชื้อเพลิง และยุทธภัณฑ์ แม้ว่ามันจะหลากประโยชน์แต่นั่นก็ทำให้ความหลากประโยชน์ของมันมีข้อจำกัด

แบบวายนั้นพัฒนาระบบอิเลคทรอนิกของนักบินเป็นห้องนักบินที่ทันสมัย เพิ่มการดัดแปลงด้านความปลอดภัยและเพิ่มระบบอินฟราเรดส่วนหน้าให้กับฮิวอี้ อย่างไรก็ดีการพัฒนาที่ใหญ่ที่สุดคือการเพิ่มกำลังให้กับเครื่องยนต์ ด้วยการแทนที่เครื่องยนต์และระบบสองใบพัดด้วยระบบสี่ใบพัด แบบวายจึงเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานให้กับฮิวอี้มากยิ่งขึ้นตามที่มันถูกออกแบบมา

ตามที่เบลล์อ้าง แบบวายนั้นมีน้ำหนักบรรทุกที่มากกว่ายูเอช-1เอ็นถึง 125% และมีพิสัยมากกว่า 50% และความเร็วร่อนสูงสุดมากกว่ายูเอช-1เอ็น[6] วีนอมสามารถไล่ตามเฮลิคอปเตอร์ลำอื่นๆ ได้ตามที่มันต้องทำการคุ้มกันมากกว่าทำให้พวกมันช้าลงหรือทำให้พวกมันตกเป็นเป้าได้ง่ายขึ้น ยูเอช-1วายจะมีพลังสำหรับการหลบหลีกและจู่โจม ผู้บัญชาการภาคพื้นดินที่นั่งอยู่ในวีนอมจะมีวิทยุและอำนาจการยิงที่พวกเขาต้องการและรวมทั้งระยะในการขนส่งทหารที่มากขึ้น

เบลล์ได้ส่งยูเอช-1วายสองลำให้กับกองนาวิกโยธินสหรัฐฯ ในเดือนกุมภาพันธ์พ.ศ. 2551 การผลิตอย่างเต็มรูปแบบคาดว่าจะเกิดขึ้นในปลายปีพ.ศ. 2551[7]